Pinas News

KUNG ang gagawing batayan ang bilang ng mga resort sa Boracay at El Nido na nakitaan ngayon ng DENR na lumalabag sa mga batas kalikasan, walang ibang konklusyon ang mararating kundi ang pagiging-iresponsable ng Pinoy

Ayon sa ulat ng DENR, halos 50% ng mga establisi-yemento na nainspeksyon kamakailan sa Boracay, at 99% sa El Nido sa Palawan, ang walang maayos na daluyan ng dumi mula sa kanilang mga kusina at palikuran kundi direkta itong umaagos sa dagat. Hindi ba isang kaungasan na sirain mo ang pinagmumulan ng iyong hanap-buhay? Na dumumi ka sa sarili mong bakuran?

Sa totoo lang, kasalanan ito ng lokal na pamahalaan at sa kahuli-hulihan ng ating pamahalaang nasyonal – resulta ng deka-dekadang kurapsyon, kahinaan ng political will, ka-tamaran, pagiging maikli ng pananaw ng mga nasa katungkulan, dahil sino ba naman ang dapat magturo sa mga tao at magpatupad ng batas kundi ang nasa liderato? Sa matagal na panahon kasi sobre lang ang katapat para ma-isyuhan ng business permit at license to operate ang mga establisi-yemento kahit hindi dumaan sa masugid na inspeksyon.Ngunit hindi pa huli para iligtas ang Boracay at iba pa nating mga resort town hindi lamang mula sa environmental degradation kundi sa sinapit ng isang pangunahing tourist destination katulad ng Baguio City. Noong una, ilang dekada lang ang nakaraan, napakagandang puntahan ang Baguio City dahil sa berde nitong mga kabundukan at malamig na simoy ng hangin, ngunit ngayon ay puro masakit sa mga mata ang masisilayan roon – sari’t-saring mga bubong ng bahay at mga antenna ng TV ang makikita, nagsisiksikan at wala sa ayos. Sayang.  Kung nagkaroon lang sana ng mahusay na city planning ang pamahalaan ng Baguio noon pa man, at umaksyon ang pamahalaang nasyunal, ay hanggang sa ngayon sana ay isa pa ang Baguio City sa pinakamagagandang lugar sa Pilipinas. Maaaring dinadayo pa ito ng mga turista ngayon lalong lalo na sa panahon ng Panagbenga, ngunit may potensyal sana ito na maging katulad ang ganda ng Santorini Coast sa Greece o Amalfini Coast sa Italy kung saan magkakatumbas ang anyo at kulay ng mga bahay at gusali, may simetriya at tamang balanse ang pagkakatayo ng bawat isa.

Nakalulungkot din masdan ngayon ang heritage city ng Intramuros.  Nakaiinis tingnan ang mga pedicab, ang alikabok na tumataklob sa lumang mga bato, at ang squatter area sa loob ng lugar.  May potensyal din sana ang Intramuros, na kahit maliit,  ay maging kahawig sa mga katulad na “walled city” sa mundo kagaya ng Old City of Toledo sa Espanya o Carcassonne sa Pransya, kung saan ang bawat elemento sa loob ng lumang mga pader ay nakadaragdag sa pagka espesyal ng mga ito.

Mariin sanang ito na nga ang bagong panahon kungsaan magkasamang pa-ngangalagaan ng ating mga lokal na pamahalaan, departamento ng kalikasan at ng departamento ng turismo ang ating mga tourist spots para sa kapakanan at kinabukasan ng mga darating na mga henerasyon.

Related posts:

• Total closure sa Boracay Island, nararapat ba?
• Maraming paraan ang pakikipaglaban
• Ingay pampulitika
• Boracay: Nakahanda na ba sa muling pagbubukas?
• Masusugpo nga ba ang drug trade?