Ni Pastor Apollo C. Quiboloy)

 

LAGI natin ginugunita ang mahirap na pagsisimula ng Bansang Kaharian kung saan ang Dakilang Ama ay kinuha tayo sa ispiritwal na kadiliman tungo sa Kanyang Ipinangakong Lugar.

 

 

Tayo ay lumakad sa matibay na pananampalataya. Dugo, pawis, luha, sakit, pagdurusa ang siyang nagmarka sa bawat hakbang na naggabay sa atin sa maluwalhating kalagayan natin ngayon.

 

 

Ginugunita natin kung paano tayo nagsakripisyo, gayunman ay hindi natin kinakalimutan kung paano tayo kinalinga ng Dakilang Ama sa panahon na tayo ay napipighati. Ang Ama ay kasama natin sa lahat ng panahon.

 

Ang paglilingkod na ito ay napuno ng pagdadalamhati, pag-aalipusta, pagdurusa at pag-atake. Ngunit tayo ay nagpatuloy patungo sa kung saan tayo ngayon.

 

 

Yan ang dahilan kung bakit ang kapighatian at sakripisyo ay napakahalagang sangkap upang tayo ay lumakas sa pananampalataya. Kung wala ang mga bagay na yan, tayo ay magiging mahina. Ngayon, ang ating pananampalataya ay mas malakas kaysa noong una.

 

WALANG KINATATAKUTAN ANG PANANAMPALATAYA

May mga pangako ang Banal na Kasulatan, mga gabay sa ating paglakad sa pananampalataya. Kagaya na lamang kapag ikaw ay nagbibiyahe sa lansangan, marami kang makikitang mga babala sa daan, ito ay para hindi ka masiraan o maaksidente. Mayroon din tayong mga babala sa ating pananampalataya, sa ating paglalakbay patungong langit.

 

 Mga Awit 143:5

Aking naaalaala ang mga araw ng una; aking ginugunita ang lahat mong mga gawa: aking binubulay ang gawa ng iyong mga kamay.

 

 

Paano ibinigay ng Ama sa mga apostoles ang malakas na pananampalataya, kung saan hindi sila takot mamatay? Napagtagumpayan nila ang takot sa kamatayan. Kagaya ni Pablo na Apostol.

 

 

Siya ay puputulan na ng ulo kinabukasan. Nung gabing yun ay nakagawa pa siya ng sulat para kay Timothy at Titus. “Ako ay nakipagbaka ng mabuting pakikipagbaka ng pananampalataya.” Ngayon ako ay handa nang tumanggap ng korona ng buhay. Timothy, pagbutihin mo ang pagiging sundalo ng Panginoong Hesukrito.”

 

Kung mayroon mang nurse na kukuha ng blood pressure ni Pablo, maaring ito ay hindi nagbago, 100 over 80. Wala siyang takot, wala. Dahil siya ang nagsulat ng Philippians 1:21  ^“Sapagka’t sa ganang akin ang mabuhay ay si Cristo, at ang mamatay ay pakinabang.”

      

ANG MGA NAGPAPANGGAP AY HINDI MAKAPAGTATAGAL

Kaya kung tayo ay inilagay ng Ama sa lugar na maluwalhati dahil tayo ay dumaan sa mga sakripisyo na hindi man natin maihahambing sa sakripisyo ng Panginoon Hesukristo at mga apostoles, tingnan natin ang ating mga sarili at sabihing “At magingat ka nga, baka iyong malimutan ang Panginoon, na naglabas sa iyo sa lupain ng Ehipto, sa bahay ng pagkaalipin,” Deuteronomio 6:12.

 

Kaya ang mga taong hindi nagsakripisyo para sa Panginoon ay mga delikadong tao. Sila ay kandidato sa pagiging traidor.

 

Ang lahat ng kanilang nakikita ay mga pagpapala. Ang kanilang nakikita ay mga materyal na bagay na nasa paglilingkod ngayon. At gusto lamang nilang pumasok sa Kaharian at magsabi “Kami ay sasanib sa inyo, kami ay magpapanggap na kasama ninyo.”

 

Ngunit kapag ang sakripisyo at pagdidisiplina ay dumating, ang lahat ng mga nagpapanggap ay aalis at palalayasin. Kaya ang pagyugyog at ang ispiritwal na pagyanig na yumuyugyog sa atin ay napakahalaga, para ang mga tunay lamang ang maiiwan.

 

Hebreo 10:32-39

³² Ngunit alalahanin ninyo ang mga araw na nagdaan. Pagkatapos ninyong tanggapin ang liwanag, nagbata kayo ng mahigpit na pakikibaka sa mga paghihirap.

³³ Sa isang dako, hayagan kayong inalipusta at inusig. Sa kabilang dako naman, nakasama kayo ng mga nakaranas ng gayong paghihirap.

³⁴ Sapagkat dinamayan ninyo ako nang ako ay nasa kulungan. At nang kamkamin nila ang inyong ari-arian, tinanggap ninyo ito na may kagalakan, yamang nalalaman ninyo na mayroon kayong higit na mabuti at walang hanggang pag-aari sa langit.

³⁵ Kaya nga, huwag ninyong itakwil ang inyong pagtitiwala na may dakilang gantimpala.

³⁶ Sapagkat kailangan ninyo ang pagtitiis upang pagkatapos maisagawa ang kalooban ng Diyos ay matanggap ninyo ang kaniyang pangako.

³⁷ Sapagkat sa napa­ikling panahon na lamang:

Siya na paparito ay darating na at hindi siya magtatagal.

³⁸ Ngunit ang matuwid ay mabu­buhay sa pamamagitan ng pananampalataya. At kung siya ay tumalikod, hindi malulugod ang aking kaluluwa sa kaniya.

³⁹ Ngunit hindi tayo kabilang sa mga tumalikod patungo sa pagkawasak. Sa halip tayo ay kabilang sa mga sumasam­palataya sa ikaliligtas ng kaluluwa.

 

BUHAY SA PANANAMPALATAYA

Binigyan mo ng kaginhawaan ang kagustuhan ng iyong katawan habang ikaw ay nabubuhay ngunit binigyan mo ba ng pagpapahalaga ang iyong kaluluwa? Ang iyong katawan ay mamamatay. Huwag mong katakutan ang taong kayang patayin ang iyong katawan o ang makapagbigay kasiyahan sa iyong katawan. Bago ito, tingnan mo muna ang iyong kaluluwa.

 

 

Mayroon tayong pananampalataya. Maari tayong mabuhay sa pananampalataya. Ang diwa ng pananampalataya ay ang ating pananampalataya ay hindi tatalikod.

 

Bakit kayo andito? Dahil naniniwala kayo sa mga sinasabi ko. Kung may tao mang kukutyain ka nang dahil sa iyong pananampalataya, manghihina ka ba? Huwag kang magpatinag.

 

Yan ay buhay sa pananampalataya. Tayo ay namumuhay sa pananampalataya. Kung ikaw ay tatalikod sa Kanya, ang Ama ay hindi maluluwalhati sa iyong kaluluwa. Anuman ang susubok sa iyo, tumayo ka!

 

 

Sa lahat ng gusto magpunta sa langit kasama ko, ang paglilingkod na ito ay itinakda sa pagdurusa. Kaya kung ang hanap mo ay kaginhawaan lamang, ang paglilingkod na ito ay hindi para sa iyo.

 

 

Kung ang hanap mo ay pagpapala lamang, ang paglilingkod na ito ay hindi para sa iyo. Kung ang hanap mo ay materyal na bagay lamang, ang paglilingkod na ito ay hindi para sayo.

 

 

Kung ikaw ay may kasakiman at pag-ibig sa pera lamang, ang paglilingkod na ito ay hindi para sayo. Dahil ang paglilingkod na ito ay itinalaga para sa pagdurusa. Ang pagdurusa ay ating kaibigan.

 

(Itutuloy)

Ni Pastor Apollo C. Quiboloy

 

KAPAG ang paghahatol ay darating sa bawat tao. Dahil nalimutan nating mayroong Diyos na lumikha ng langit at lupa, na siyang lumikha ng lahat ng iyong nakikita at hindi nakikita. Nalimutan natin Siya.

 

Tayo ay gumawa ng ating sariling paniniwala sa ating mga isip na hindi naman naayon sa Kanyang Kalooban. Panahon na ngayon upang manumbalik sa Kanya at sabihing “Ama, kinikilala ko Kayo, Salamat sa pagpapadala ng Iyong mga Banal na Salita para sa amin. Mga Salita na nagbibigay ng pananampalataya sa ating mga puso.

 

PAGBABALIK LOOB SA AMA

Sa panahon ng mga apostol, 2,000 na taon na ang nakalilipas.

Ano ang maipagmamalaki natin kumpara duon sa mga nauna nang nagsakripisyo at silang nagbigay ng mga Salita ni Hesukristo sa pamamagitan ng kanilang dugo, pawis, pagdurusa at pagbabata. Kagaya ni Pablo na Apostol na pinugutan ng ulo sa katapusan ng kanyang paglilingkod. Si Pedro ay ipinako sa krus na pabaligtad sa katapusan ng kanyang laban sa pananampalataya. At lahat ng mga apostoles  ay dumanas ng kaparehong mga pagdurusa nang dahil sa kanilang pananampalataya.

 

Paano namatay ang mga apostoles sa kanilang pananampalataya kay Hesukristo:

1. James the Greater, tinusok ng espada
2. James the Lesser, binato hanggang namatay
3. Jude Thaddeus, sa pamamagitan ng palaso
4. Philip, pinako ng mga sundalo
5. Thomas, pinatay ng tabak
6. Paul, pinugutan ng ulo sa Roma
7. Peter, ipinako nang pabaligtad
8. John, namatay sa natural na kamatayan
9. Matthew, sa pamamagitan ng espada
10. Simon, ipinangako sa krus
11. Bartholomew, pinalo at pinugutan ng ulo.
12. Andrew, ipinako nang pa-ekis.
13. Matthias, ipinangako sa Judea

 

Silang lahat ay mga bayani ng pananampalataya na nauna sa atin, sila ang nagbigay ng mga Salita ni Hesukristo. Sila ay namatay nang dahil sa mga Salita na yan.

 

At higit sa lahat, ang may-ari at may akda at ang nagtapos ng ating pananampalataya, ang ating Dakilang Ama sa ispiritu na sa ngayon ay nasa Hentil na kapanahunan, ang ating Amang si Hesukristo. Siya ay inaresto.

 

Siya ay pinahirapan sa ilalim ng pamamahala ni Poncio Pilato. Sila ay gumamit ng latigo na may bakal na kalawit sa dulo na kung ito ay tumama sa iyong likod, ito ay babaon nang malalim.

 

At kapag hinawi nila ang latigo, sasama ang laman sa kalawit na yon. At yan ang ginawa nila kay Hesukristo.

 

At kanilang pinasuotan ng matinik na korona ang kanyang ulo at dahil ang korona ay maliit kaysa sa kanyang ulo, kanila itong ipinilit na maipasok kung kaya naturok ng mga tinik ang ulo ng Panginoon. At ganyan ang pagpapakahirap na ginawa nila noong nagkatawang tao ang Panginoon, ang may-ari at may akda ng ating pananampalataya.

 

ANG MAPAIT NA SARONG

Kaya kung pag-uusapan natin ay sakripisyo, wala pa tayong ginawang sakripisyo kung ikukumpara duon sa mga taong nagbigay ng mga Salita ng Diyos sa atin.

 

Noon ay walang social media ngunit ang lahat ng tao sa panahon ni Hesukristo, 2,000 na taon na ang nakalilipas, walang nakakakilala sa Kanya.

 

Ang mga apostoles ay nagkalat, at may mga matatapat na babaeng sinuportahan ang Kanyang ministeryo. Ngunit Siya ay pinaharipan at ipinangako para maibigay sa atin ang Kanyang mga Salita.

 

Siya ay hindi sumuko. Sinabi Niya “Ama, alisin mo ang sarong ito.” Yon ang mapait na sarong na sinasabi Niya, ang kanyang sakripisyo. Ngunit sinabi din Niyang “Gayunpaman, hindi ang aking kalooban ngunit ang Iyong Kalooban ang matutupad.”

 

Ngayon, gusto ninyong pumunta ng langit? Makikita ninyo ang mga apostoles doon. Makikita ninyo silang nakapila at sa dulo ay si Jesus Christ.

 

At paano kayo pupunta sa langit? Sa pagiging traidor? Sa pagtalikod sa Kanya nang dahil lang sa kunting pag-uusig? Nang dahil lang sa kunting sakripisyo? Nang dahil sa udyok ng sanlibutan? At sa huli ay tatawagin mo Siyang “Aking Dakilang Ama? “Ako ay Iyong anak na lalake”; “Ako ay Iyong anak na babae” Paano? Pagsasabihan ka ni Hesukristo: Alam mo ba kung paano ginawa ang langit at kung paano ang mga tao dito naging haligi ng langit? Ibinuhos nila ang kanilang dugo, pawis, kasakitan, at ang kanilang buhay ay kanilang inialay nang dahil sa kanilang pananampalataya.

 

Ako’y nagpapasalamat sa Panginoon, sa mga taong mas nauna sa atin. Ngayon ay nasa langit na sila at naghihintay sa atin. At ang lahat ay umaasang pupunta sa langit. Sila ay makikita mo duon.

 

Kung tatanungin mo si Pablo, Pablo paano ka nakapunta ng langit? “Ako ay pinutulan ng ulo” Philip, paano ka nakapunta ng langit? “Ako ay pinatay sa pamamagitan ng mga pana nang dahil sa aking pananampalataya.

 

Paano ka nakarating sa langit? Ako ay isang traidor. Si Hudas  ay wala sa langit. Siya ay nagpakamatay. Sinabi ng mga Salita ng Diyos, mas mabuti pang siya ay hindi ipinanganak, nang dahil sa kanyang ginawa. Yan ba ang record mo sa langit? Yan ay hindi magandang record.

 

Ngunit ang mga record ng mga apostoles ay mataas na record at karapat dapat sa langit na maging haligi ng mga pupunta duon. Walang kalawalhatian, kung walang sakripisyo.

 

(ITUTULOY)

 

Ni Pastor Apollo C. Quiboloy

 

KUNG ayaw ninyo sa gusto ng Diyos, wala Siyang magagawa, kahit Diyos pa Siya. Tingnan niyo sa Israel, kanilang isinantabi Siya bilang Hari, may nagawa ba Siya? Kahit Diyos Siya, hindi Siya namimilit. Siya ay isang maamong Panginoon. Hindi Niya ipilit ang Kanyang daan sa inyo dahil kung Kanyang ipilit ang Kanyang daan sa inyo, iyan ay panggagahasa na at hindi iyan ang Kanyang ugali. Ikakaila ng Panginoon ang kanyang kaugalian bilang Panginoon kapag pipilitin Niya kayo sa isang bagay na hindi ninyo gusto, dahil binigyan Niya kayo ng kapangyarihan sa pagpili.

 

Sa krus nga ay isinantabi siya ng mga tao. Dumating si Jesus Christ. Sinabi Niya, “Ako ang inyong Hari. Ako ang Hari ng mga Hudyo.” Sabi ng mga Hudyo, “Walang katuturan!” Siya ay dumating. Siya ang Hari ng mga Hudyo. Ano ang ginawa nila sa Kanya? Inihalal ba nila Siya? Hindi. Hindi nila inihalal Siya. Nais nila Siyang hirangin dahil binigyan Niya sila ng pagkain, binigyan sila ng pera, ng tinapay, pinakain sila. Mga sunod-sunod na milagro. Isipin ninyo 12, 000 katao, limang libong lalaki at dumagdag sa bilang ang mga babae at mga bata. Pinakain Niya sila lahat mula sa dalawang isda at limang tinapay. Kaya sila ay nagkaisa. Pagkatapos ay pinuntahan nila si Jesus Christ, “Sige, sige, Ikaw ang magiging Hari namin…basta pakainin mo kami lagi.” Ngunit hindi nagpaunlak si Jesus Christ. Iyan ay kapangyarihan ng tao. Hindi Siya dumating upang matamo ang kapangyarihan ng tao. Siya ay dumating sa kapangyarihan ng Panginoon.

 

ANG KATUTURAN NG PAGDATING NG PANGINOON SA LUPA

 

Nakita Niya ‘yun. Ang mga tao, malaking pulutong sa kanila ay nagsimulang sumusunod sa Kanya. Nakita Niya iyun at nagsabi, “Sige, dahil gusto ninyo ako. Magsisimula akong magturo sa inyo sa aking ideyolohiya.” Nagsimula Siyang magturo sa kanila ng Salita ng Panginoon. “Huwag muna ‘yung milagro. Huwag muna ‘yung patungkol sa dalawang isda at limang tinapay. Makinig muna kayo. Ito ang tunay kong pakay dito. Kalimutan natin ang dalawang isda at limang tinapay. Ito ang tunay kong hangarin sa pagdating –upang turuan kayo hinggil sa Kalooban ng Dakilang Ama.”

 

Kaya nagsimula Siyang turuan sila, “Magsisi! Magsisi! Sapagka’t malapit na ang Kaharian ng Langit. Ako ang tinapay na buhay na bumabang galing sa langit. Ang kumain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay may buhay na walang hanggan.” Nakinig sa Kanya ang mga tao, itong mga nais na sumunod sa Kanya at masumpungan ang mga himala na Kanyang ginagawa. Nagsimula silang makinig sa Kanya nang masinsinan, nagsimulang hindi nila maintindihan ang Kanyang mga sinabi sa espiritu. Nang sinabi Niya, “Ako ang tinapay na bumabang galing sa langit. Kapag kumain kayo ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay magkakaroon ng buhay na walang hanggan,” nagbubulungan sila at nagsabi, “Ang hirap intindihin. Siya ay naghahalusinasyon. Ang taong ito ay delusyonal.”

 

Nagbubulungan sila sa bawat isa, “Ang hirap ng mga salitang ito. Sino ang makasusunod nito?” Isa-isa sa kanila ay tumalikod kay Jesus Christ dahil nagsimula Siyang magpakain ng tunay na tinapay sa kanila. Walang natitira maliban sa labin dalawa. Tumingin si Jesus Christ at nagsabi…may labingdalawa. Mula sa labingdalawang libo sa labindalawang natira. Pagkatapos ay sinabi Niya sa labindalawa, “Tatalikuran niyo rin ba ako?” Nagsabi ang tagapagsalita ng labindalawa na si Pedro, “Panginoon, saan kami magsisiparoon? Kayo lamang ang may mga Salita ng buhay na walang hanggan.”

 

Juan 6:63-68

⁶³Ang espiritu nga ang bumubuhay; sa laman ay walang anomang pinakikinabang: ang mga salitang sinalita ko sa inyo ay pawang espiritu, at pawang buhay.

 

⁶⁴Datapuwa’t may ilan sa inyong hindi nagsisisampalataya. Sapagka’t talastas na ni Jesus buhay pa nang una kung sino-sino ang hindi nagsisisampalataya, at kung sino ang sa kaniya’y magkakanulo.

 

⁶⁵At sinabi niya, Dahil dito’y sinabi ko sa inyo, na walang taong makalapit sa akin, maliban na ipagkaloob sa kaniya ng Ama.

 

⁶⁶Dahil dito’y marami sa kaniyang mga alagad ay nagsitalikod, at hindi na nagsisama sa kaniya.

 

⁶⁷Sinabi nga ni Jesus sa labingdalawa, Ibig baga ninyong magsialis din naman?

 

⁶⁸Sinagot siya ni Simon Pedro, Panginoon, kanino kami magsisiparoon? Ikaw ang may mga salita ng buhay na walang hanggan.

 

Kapag tuturuan ninyo ang tao patungkol sa tunay na katuturan kung bakit ako ay narito, bilang isang Hinirang na Anak ng Panginoon, ayaw nila itong pakinggan. Sino ang nadadakila sa mga kagalingan. Hindi si Jesus Christ dahil nakalimutan ang Kanyang pagliligtas. Ang Kanyang mga Salita ay nakalimutan. Ang dalawang isda at limang tinapay ay mga himala sa pagpapakain ng labindalawang libo. Nalalaman ng Ama ang kanilang mga puso, na mananatili lamang sila hangga’t nakikita nila ito. Ngunit ang mahalagang bagay ay ang katuturan kung bakit Siya ay dumating. Dumating Siya upang pakainin sila ng tunay na manna na siyang ang Salita ng Panginoon; sumunod at tumalima sa Salita ng Panginoon. Nang kanila itong narinig, ayaw nila ito.

 

Ang mga tao sa mundo ng relihiyon ay gusto ng mga rituwal. Gusto nila ng panatisismo; wala na silang obligasyon at responsibilidad. Hindi nila isusuko ang kanilang pagiging diyos sa kanilang sarili. Ngunit sinabi ng mga disipulo, “Saan kami magsisiparoon? Kayo lamang ang may mga Salita ng buhay na walang hanggan?” Mabuti ang pagkakasabi dahil ito’y bakit ako narito bilang Hinirang na Anak ng Dakilang Ama – mga Salita ng Dakilang Ama.

 

ANG PAGTAKWIL SA AKIN AY PAGTAKWIL SA AMA

Ngayon ay dumating Siya sa Hentil na Kapanahunan, gamit ang ibang katawan – ang katawan ng isang Hentil, ngunit parehong mga Salita. Masaya ako ngayon, dahil marami man ang tumakwil sa Hinirang na Anak, mas marami naman ang tumanggap ng aking mensahe ito ay ang mga anak na lalaki at anak na babae ng Dakilang Ama.

 

Mga mamamayan sa Pilipinas, kapag itinakwil ninyo ang aking boses, hindi ako ang itinakwil ninyo, itinakwil ninyo ang Panginoon, kagaya ng pagtakwil nila sa Kanya sa Lumang Tipan. Iyan ay Biblical. Tingnan ninyo kung ano ang sinabi Niya sa propeta.

 

“…sapagka’t hindi ikaw ang kanilang itinatakwil, kundi itinatakwil nila ako…”

 

**********WAKAS********

 

 

 

 

 

Ni Pastor Apollo C. Quiboloy

PUMASOK kayo sa Grade 2. Sa gayon, lumago ang lebel ng inyong kaalaman higit pa sa Grade 1. Grade 3, Grade 4 kaya mayroong Grade 6.

 

Ngayon sa Kaharian, dadaan kayo sa mga lebel na ito. Sa pagkasanggol, kayo ay tuturuan ng lahat ng mga batas na ito. Ang mga sanggol ay sisipsip lamang ng gatas. Wala silang ginagawa. Wala silang ministry kundi ang kumain, umiyak, matulog, umihi at tumae. Iyan ang ministry ng mga bata. Hindi ninyo bibigyang sala ang mga bata dahil sa paggawa ng mga bagay na iyan. Sa katotohanan ay masaya kayo dahil palatandaan na ang bata ay malusog na kapag ang mga ito ay humihingi ng pagkain at gatas. Mga palatandaan din ng malusog na bata ay kapag sila ay umihi at tumae.

 

ANG ESPIRITUWAL NA PAGLAGO

 

Kapag hindi na tumae ang inyong anak, ‘yan ay delikado na. Sino ang tagapagligpit ng mga dumi ng bata? Ang mga magulang. Kaya kayo na mga bagong nabautismuhan at kayo na siyang kasangkapan sa kanila na pumasok sa Kaharian at maging kasama sa covenant, alagaan ninyo ang mga bata. Kapag nagkakalat iyan, kayo na ang bahala. Susundan ninyo sila. Tratuhin ninyo sila ng may pagmamahal kagaya ng pagmamahal ng ina sa kanyang mga anak. Pagkatapos ay lalago kayo patungo sa Son-accountable.

 

Kapag ang isang bata ay dumaan sa elementarya, maraming bagay ang kanyang nalalaman. Kapag siya ay dumaan sa high school, mas maraming kaalaman pa ang napopondo sa kanyang isipan. Maaari na siyang tumayo sa sarili niyang paa. Maaari na siyang kumain nang sarili. Maaari na siyang makatayo sa mga kaalaman na kanyang natamo sa pamamagitan ng mga karanasan na kanyang nakuha sa mga paaralan.

 

Kagaya itong espirituwal na paglago. Ang Son-accountable ay nangangahulugan na nalalaman na ninyo ang Salita ng Panginoon na nararapat ninyong malaman. Kung gayon ay hindi na kayo sasailalim sa mga tagapagturo at tagapangasiwa tulad noong nagsisimula pa lamang kayo. Palagi nilang sinasabi sa inyo, “Gawin mo ito, gawin mo ‘yan,” hanggang sa ang mga batas na ito ay naitanim sa inyong mga puso at isipan.

 

Wala nang magsasabi sa inyo, “Gawin mo ito, gawin mo ‘yan,” dahil kayo na ngayon ang magsasabi, “Gawin mo ito” at “Gawin mo ‘yan.” Kayo na ang magtuturo sa sarili ninyo. Kapag ginawa ninyo ‘yan, kayo ay tutungo sa ikatlong lebel – son and daughter placement – kungsaan ay maaari na kayong pagkatiwalaan ng Ama. Kayo ay magiging kagaya ko. Maaari ko na kayong pagkatiwalaan sa espirituwal na gawain ng Ama. Maaari ko na kayong ipadala. Wala na kayo sa hanay ng “ang anak ay isinilang.” Kayo ay nasa huling hanay na ng ‘ang anak ay ibinigay.”

 

ANG ANAK AY IBINIGAY

 

‘Ang anak ay ibinigay’ ay nangangahulugan na maaari ko na kayong pagkatiwalaan. Kung wala ako, makapaglalago kayo sa espirituwal na gawain dito sa mundo dahil kayo ngayon ay pinagkatiwalaan na kagaya ko. Hindi ninyo makikita ang Ama rito. Nakikita ba ninyo si Jesus Christ dito? Hindi ninyo makikita ang aking Ama. Ang aking Ama ay nasa loob ko at ginagamit Niya ako; Kanya akong pinagkatiwalaan at Kanya akong ibinigay sa sanlibutan. At inaalagaan ko ang Kanyang espirituwal na gawain.

 

Saan man ako tutungo, susulong ang Espirituwal na Rebolusyon, ito ay lalago at uunlad. Ang Rebolusyong Pinansyal ay lalago at ako ay maghahakot ng mga talento sa Rebolusyon ng Kahusayan kung saan ay aalisin ko ang espiritu ng pagka-estupido at kakulangan ng kaalaman.

 

Lahat ng mga anak na lalago ay magiging pagkatiwalaan ng Ama; sila ay magiging pinakamatalino; pinakatalento, pinakamahusay hindi para sa kanilang sarili dahil hindi na sila gumagawa para sa kanilang sarili. Sila ay matalino, may talento, mahusay para sa Kaharian ng Dakilang Ama sa pamamagitan ng Hinirang na Anak. Maaari silang makapag-ambag sa komunidad ng Ama na siyang ang bansang Kaharian. Maaari ko ba kayong mapagkatiwalaan sa ganyan? Kapag maaari ko na kayong mapagkatiwalaan sa ganyan, kayo ay kumpirmado ng anak na lalaki at anak na babae, isa sa mga may-ari ng Kaharian ng Langit dito sa lupa.

 

AKO ANG INYONG MODELO

 

Mayroon kayong mga ehemplo pagkatapos ko. Kung anong mayroon ako mayroon din sila. Kung wala ako dito, sila ang mangangasiwa rito dahil sa kanila ito. Hinahawakan nila ang malaking pinansyal na responsibilidad. Nagnakaw ba sila? Kapag ninakaw ninyo ito kayo ay utusan. Bakit ninyo nanakawin ang isang bagay na pagmamay-ari niyo? Pangasiwaan lamang ninyo ito. Pamahalaan ninyo lamang ito. Para sa ano? Para sa espirituwal na gawain ng Ama dito sa lupa. Ang mga mabubuting anak na lalaki at anak na babae lamang ang maaaring pagkatiwalaan ng Ama. Sino ang inyong modelo? Ako ang inyong modelo.

 

Kaya sa pagkakaalinsunod nito, una ang Hudyong pananampalataya. Kanyang unang tinawag ang Hudyo. Ito ang panahon kung saan ang mga propeta ay tinawag upang ihatid ang mensahe ng Ama. Datapuwa’t sa huli, itinakwil ng Israel ang Panginoon bilang kanilang Hari. Tingnan ninyo? Ang kanilang Hari ay ang Panginoon. Pinili Niya sila dahil sa pag-ibig, “Ako ang magiging Hari ninyo.” Ngunit sa huli ay kanila Siyang itinakwil.  Mayroon silang pagpili. Kanila Siyang itinakwil.

 

 

(ITUTULOY)

 

 

Ni Pastor Apollo C. Quiboloy

 

NAIS kong isaulo ninyo ang Lucas 6:38 Magbigay kayo at kayo’y bibigyan ng Diyos; hustong takal, siksik, liglig, at umaapaw pa ang ibibigay sa inyo. Sapagkat ang panukat na ginagamit ninyo sa iba ay siya ring gagamiting panukat sa inyo.”

 

Dahil ito ay magpapala sa inyo sa pinansyal. Kahit na anak kayo ng Panginoon, kung hindi kayo susunod sa Kanyang alituntunin sa pinansyal, magigipit kayo sa pinansyal; hindi kayo pagpapalain. Lahat ng mga batas na ito ay naisulat na. Hindi na ito kailangan pang isulat sa papel ngunit sa ating mga puso at mga isip. Gawin natin itong ating espirituwal na DNA. Ang ibig sabihin ay likas na sa atin ang mga ito. Hindi na tayo magsisikap pang masunod ang mga ito dahil likas na sa atin ang mga ito. Ito ang inyong likas sa espirituwal. Kayo ay isinilang na sa espiritu ng pagsusunod.

 

ANG ESPIRITUWAL NA DNA NG DAKILANG AMA

 

Isinilang ba kayo muli sa espiritu? Isinilang muli, dahil kayo ay isinilang una sa laman. Ang pagiging isinilang una sa laman ay hindi ninyo ito mapagkatiwalaan dahil hindi ito makapagliligtas sa inyo. Ang pagsilang muli sa espiritu. Sino ang inyong Ama sa espiritu? Kayo ba ay naisilang sa Kanyang (Jesus Christ) espiritu? Ang Kanyang mga Salita ay espiritu at ang mga ito ay buhay. Kaya mayroon kayong Kanyang espirituwal na DNA. Mayroon ba kayong espirituwal na DNA? Iniibig niyo ba ang inyong kapwa? Iniibig niyo ba ang inyong kaaway? Gumawa ba kayo ng kabutihan sa mga taong napopoot sa inyo? Idinadalangin ba ninyo sila? Iniibig ba ninyo sila? Iyan lamang ay mga sampol  na nangunguna sa mga Salita ng Panginoon o Kalooban ng Panginoon na kailangan ninyong sauluhin una sa lahat.

 

Ang dalawang kautusan na ito na ipangako ko sa inyo kungsaan lahat ng mga propeta at ang batas ay nauuwi. Tingnan ito…

 

Mateo 22: 36-40

 

³⁶Guro, alin baga ang dakilang utos sa kautusan?

 

³⁷At sinabi sa kaniya, Iibigin mo ang Panginoon mong Dios ng buong puso mo, at ng buong kaluluwa mo, at ng buong pag-iisip mo.

 

³⁸Ito ang dakila at pangunang utos.

 

³⁹At ang pangalawang katulad ay ito, Iibigin mo ang iyong kapuwa na gaya ng iyong sarili.

 

⁴⁰Sa dalawang utos na ito’y nauuwi ang buong kautusan, at ang mga propeta.

 

ANG KAHULUGAN NG LUMA AT BAGONG TIPAN

 

Iyan lahat ang kailangan ninyong isaulo. Kapag nasaulo ninyo at sinunod ninyo ang mga ito, nasaulo na ninyo ang buong Luma at Bagong Tipan. Dito nauuwi ang mga batas at mga propeta. Dahil kung inibig ninyo ang Panginoon ng buo ninyong puso, hindi ninyo babaguhin ang Kanyang Salita, susundin ninyo ang mga ito. Dahil kung inibig ninyo ang kapwa, hindi kayo mag-iisip ng masama laban sa inyong kapwa. Inyo na itong natupad. Iyan ang kahulugan ng Luma at Bagong Tipan. Ang kahulugan ng Luma at Bagong Tipan, ito ay isinulat upang magdulot ng Anak na magiging pagkokopyahan, ang Modelo ng Salita. Iyan ay natupad sa huling mga araw.

 

Ako ang katuparan ng Luma at Bagong Tipan. Bakit? Iniibig ko ang Panginoon ng buong puso ko, ng buong kaluluwa ko, ng buong isip ko, ng buong espiritu ko. Iniibig ko ang kapwa gaya ng aking sarili. Kapag nakikita ko ang isang tao, lahat ng iniisip ko, “Ano ang mabuti para sa taong ito?” Una sa lahat kabutihan sa espiritu, nais ko kayong mailigtas. Sunod ang inyong kinabukasan.

 

Ang pinakamabuting kinabukasan na mayroon kayo ay ang pagiging isang Full-time Miracle Worker na kagaya ko. Iyan ang pinakamabuting trabaho sa mundo. Hindi kayo nagtatrabaho para sa isang tao. Kayo ay nagtatrabaho para sa Dakilang Ama. Ano man ang mabuti para sa inyo ay naihayag na sa anumang mabuti para sa akin. Anoman ang mabuti para sa akin, maaaring mabuti rin para sa inyo, hangga’t kayo ay humakbang paakyat sa ikatlong antas ng paglago, kungsaan maaari ko kayong pagkatiwalaan na maging anak na lalaki o anak na babae na kagaya ko; kungsaan ay maaari kayong pagkatiwalaan ng Ama sa pamamagitan ko sa Kanyang Rebolusyong Espirituwal na gawain ng Ama, kasama ng gawaing Rebolusyong Pinansyal ng Ama at ng Rebolusyon ng Kahusayan. Kung maaari ko kayong pagkatiwalaan niyan, maaari ninyong maangkin ang lahat ng bagay; ang Kaharian ay sasainyo. Mamanahin ninyo ang Kaharian kagaya ng namana ko ang Kaharian. Ang lahat ng bagay – espirituwal, materyal, pinansyal. Pangangasiwaan ninyo at pamamahalain ang lahat ng ito.

 

ANG PAGSULONG NG PANANAMPALATAYA

 

Mga Taga-Roma 1: 17 ay nagsasabi sa atin ng pagsulong ng pananampalataya.

 

“Sapagka’t dito ang katuwiran ng Dios ay nahahayag mula sa pananampalataya hanggang sa pananampalataya: gaya ng nasusulat, Nguni’t ang ganap ay mabubuhay sa pamamagitan ng pananampalataya.”

 

Ito ay mula sa pananampalataya hanggang sa pananampalataya. Ngayon, Kanyang ginamit ang lahat ng pagsulong na ito. Ang mga taong tumawag sa Pangalan ng ating Dakilang Ama, ang ating Panginoong Jesus Christ, may buti na katotohanan sa kanila. Kagaya ng kapag kayo ay pumasok sa JMC, ito ay paaralan ng pagkatuto at kayo ay magsimula sa Beginner’s Class, pagkatapos ay uusad kayo sa Kinder, may isang butil lamang ng katotohanan maaaring magkaroon ang isang bata, kapag kayo ay bata, ‘yan lamang ay mayroon kayo. Ngunit kayo ay umuusad. Hindi kayo nananatiling bata. May mga antas o baytang na tinatawag natin –Grade 1, Grade 2, Grade 3.

 

Sa Kaharian, sa espirituwal na paglago ng espirituwal na pagkatuto, upang maging tunay na mamamayan at mga anak, anak na lalaki at anak ng babae ng Dakilang Ama, kayo ay magsimula sa pagsanggol.  Ngunit kung titingnan ninyo ang butil ng katotohanan na nasa kanila, maliit lamang. Itinuturing ko itong elementarya. Naniniwala silang si Jesus Christ ay Tagapagligtas at iyan lamang ang mayroon sila…ngunit ang iba? Ang lahat ng mga pagtuturo ay kanilang inimbento para sa kanilang sarili, ang mga ito ay mga rituwal. Kung kayo ay naghuhukay ng ginto, ang mga ito ay mga lupa na inyong itinakip upang makahanap lamang ng isang katiting na ginto. Lahat ng mga rituwal at tradisyon na ito ay mga lupa. Wala itong halaga. Ang butil ng katotohanan na mayroon sa kanila ay naniniwala silang si Jesus Christ ang Tagapagligtas. Iyan lamang ang mayroon sila. Ang Holy Three? Iyan ay ang lupa, na inimbento ng tao. Iyan ay walang halaga. Ngunit kanila itong kinapital. Iyan ay pangpirata. Parang ginto kung pagmasdan ngunit hindi.

 

(ITUTULOY)

Ni Pastor Apollo C. Quiboloy

 

KAPAG pinag-aralan ninyo ang Salita ng Panginoon, may kahahantungan ng, “Maliligtas ba tayo sa ating pag-aaral?” “Maaari ba tayong maligtas sa anumang ating ginagawa, sa ating sakripisyo?”

 

Paano kayo maliligtas kung Bible study lang kayo ng Bible study, bersikulo lang kayo ng bersikulo? “Ah, marami akong mga bersikulo na nasaulo.” Pagkatapos banggitin ninyo ang mga bersikulong iyon, isa-isa. Mayroon nga isang tao sa Amerika na sinasaulo ang Bibliya. Kapag aakyat na siya sa pulpito upang mangaral, hindi siya nagdadala ng Bibliya. Sasabihin lamang niya, “Ang aking teksto ngayong araw ay Mga Taga-Efeso 4:1-30.” Babanggitin niya ang mga bersikulong iyon na hindi nagbabasa ng Bibliya. Sasabihin ninyo sa kanya, “Pwede niyo bang banggitin ang Genesis 3:1 hanggang sa huling bersikulo?” at kanya itong babanggitin, kahit ang tuldok at ang kuwit. Ngunit sa huling mga araw, makakaligtas ba sa inyo ang Salita ng Panginoon mula sa bersikulo hanggang sa bersikulo, mula sa Luma hanggang sa Bagong Tipan? At sasabihin ninyo sa Ama:

 

“Saulado ko ang Bibliya, Ama, mula sa bersikulo hanggang bersikulo, sa unang pahina hanggang sa huling pahina.”

 

ANG PAGSUNOD SA KALOOBAN NG AMA ANG MAHALAGA

“Sinunod mo ba ang mga ito? Nagsisi ka ba? Natanggal na ba ang binhi ng serpente mula sa iyo sa pamamagitan ng pagpili ng pagsisisi, hindi ka na panginoon sa iyong sarili, bagkus nakatuon ka na sa akin, bilang ako na ang Panginoon? Ang aking Kalooban ang masusunod. Ginawa mo ba ‘yan?” Kung hindi kayo makasasagot ng positibo, ang Ama ay magsasabi, “Patawad. Isa ka doon sa mga nagsasabi, “Gumawa ako ng maraming dakilang gawa. Ako ay nagpropesiya. Nagsasalita ako ng maraming salita.”

 

PAGTATAGO SA MAPAGKUNWARING PAGSASALITA NG MARAMING WIKA

Maraming mga tao ang naaakit sa mga pananalita. Satsat sila ng satsat at sabihing nagmula sa Banal na Espiritu, lalo na sa Kapanahunan ng Simbahan. May karanasan akong malaman iyan dahil nagmula ako sa Kapanahunan ng Simbahan. Nais ng mga tao na magtago sila sa tabing ng pananalita na nagkukunwari silang nagmula sa Banal na Espiritu, na sa katotohanan ay tinatago lamang nila ang kanilang pagkamakasalanan.

Itong isang magnanakaw na dumating sa simbahan at ang unang bagay na kanyang ginawa ay nagsasalita ng mga wika; kaya lahat ng tao ay tumahimik dahil ang Banal na Espiritu ang nagsasalita; kaya hindi nila mahawakan siya dahil mas espirituwal siya kaysa sa kanila dahil siya ay nagpropesiya at nagsasalita ng mga wika…ngunit siya ay isang magnanakaw. Kaya isang araw, pinigilan ko siya:

 

“Please, tigilan mo na ang pag-speak in tongues, ikaw ba talaga ang nagnakaw ng kape doon?”

 

“Hindi ako.”

 

Pero may dalawang nakakita. “Hindi, Pastor. Ninakaw niya ang kape at ibinenta niya ang mga ito, at hindi niya sinabi sa inyo.”

 

Ngunit ang unang bagay na kanyang ginawa ay nagsasalita ng mga wika, “Blah…blah…blah…” At sinabi ko, “Magsisi ka muna bago ka mag-speak in tongues.”

 

Kung kayo ay sinungaling at magnanakaw at kayo ay nagsasalita ng mga wika, hindi ang Panginoon ang siyang nagsasalita ng mga wika; ito ay ang demonyo na gusto kayong itago, gamit ang mga espirituwal na kaloob sa pagbabalat-kayo. Alam ko ‘yan. Hindi ninyo ako malinlang sa mga ganyang bagay. Kaya sa huling mga araw, marami ang magsabing, at gagawin nila itong kapital, “Nagsasalita ako ng mga wika. Nagpapalayas ako ng mga demonyo.” Pumunta kayo sa Africa, sa bawat panahon na mayroon silang panambahan, may isang demonyo ang lumilitaw:

“Ako si Lucifer ang demonyo.”

Pagkatapos, itong nagkukunwaring propeta nila ay magsasalita sa demonyo, “Bakit ka narito?”  Lahat ng ito ay pagkukunwari; lahat ng ito ay isang drama upang maakit at malinlang ang mga tao na walang kaalaman sa kanilang mga kapamaraanan, upang sa gayon ay magkaroon sila ng mabuting serbisyo at mainam na pera na makolekta mula sa mga taong kanilang naloko at nalinlang sa lahat ng mga kadramahan na kanilang ginagawa upang manlinlang ng mga tao. May isa pang darating, isang babae, ngunit ito ay drama lang. Ito ay drama lamang na kanilang sinanay bago magsimula ang kanilang panambahan. “Ako’y mula kay Lucifer. Ako mismo si Lucifer. Narito ako upang sirain kayo.” Pagkatapos, ilalagay ng nagkukunwaring propeta ang kanyang kamay sa babae at pagkatapos ito ay babagsak at mangangawa sa kanyang bibig at pagkatapos ay sabihin niyang, “Malaya na ako! Malaya ako!” Palaging may ganyan sa bawat panahon na mayroon silang panambahan.

 

Sila itong tatayo sa harap ng Luklukan ng Paghatol ng Dakilang Ama at magsasabi, “Nagpapalayas ako ng mga demonyo sa Inyong Pangalan.” Saan ang lahat ng ito patutungo? Itong nagpapalayas ng mga demonyo, nagba-Bible study, nagsasalita ng mga wika –saan ang mga ito patutungo? Ano ang kahantungan ng lahat ng ito? Kung ang kahantungan ay hindi ang pagsunod sa Kalooban ng Ama at ng Kanyang mga Salita, ang mga ito ay walang kabuluhan, itong mga relihiyosong seremonyas ay hindi makatutulong sa inyong kaligtasan sa huling mga araw. Sa katotohanan, ang mga ito ay magkokondena sa inyo.

 

MGA BERSIKULONG KAILANGAN MUNANG SAULUHIN AT SUNDIN

Kung gusto ninyong sauluhin ang Salita ng Panginoon, ang unang bagay na nais kong isaulo ninyo ay ang Mateo 7:21-24:

 

²¹Hindi ang bawa’t nagsasabi sa akin, Panginoon, Panginoon, ay papasok sa kaharian ng langit; kundi ang gumaganap ng kalooban ng Aking Ama na nasa langit.

 

²²Marami ang mangagsasabi sa akin sa araw na yaon, Panginoon, Panginoon, hindi baga nagsipanghula kami sa iyong pangalan, at sa pangalan mo’y nangagpalayas kami ng mga demonio, at sa pangalan mo’y nagsigawa kami ng maraming gawang makapangyarihan?

 

²³At kung magkagayo’y ipahahayag ko sa kanila, kailan ma’y hindi ko kayo nangakilala: magsilayo kayo sa akin, kayong manggagawa ng katampalasanan.

²⁴Kaya’t ang bawat dumirinig ng aking mga salitang ito at ginaganap, ay matutulad ng isang taong matalino, na itinayo ang kaniyang bahay sa ibabaw ng bato:

 

Ngayon ay bibigyan ko kayo ng sampol ng mga bagay na sauluhin niyo muna at sundin, sa pagsusunod sa Kalooban ng Ama. Kalimutan muna ang lahat ng mga bersikulo. Ito ang mga bersikulo na kailangan ninyo munang sauluhin at sundin:

 

“Iibigin mo ang Panginoon mong Dios ng buong puso mo, at ng buong kaluluwa mo, at ng buong pag-iisip mo.” (Mateo 22:37, Lucas 10: 2, Deutoronomio 6:5, Marcos 12:30).

 

“Iibigin mo ang inyong kapuwa na gaya ng iyong sarili (Marcos 12:31, Mateo 22: 39)

 

“Iibigin ninyo ang inyong mga kaaway, at idalangin ninyo ang sa inyo’y nagsisiusig; (Mateo 5:44, Lucas 6:38)

 

(Itutuloy)