Ni: Pastor Apollo C. Quiboloy

KAYA ang Hinirang na Anak ang wakas ng balangkas ng kaligtasan. Ang Hinirang na Anak ngayon ang Salita na naging laman. Siya ang katuparan ng Lumang Tipan at ng Bagong Tipan. Siya ang katuparan ng, “Ang Inyong kalooban ang matutupad sa mundo, ngayon.” Siya ang katuparan ng kalooban ng Ama sa mundo ngayon.

Tumungo ako sa dalawang bundok na iyon na likas ang katawan at pagkatapos ay pinalago ako, pinadala sa mundo na espirituwal ang katawan.

May isang likas na katawan, meron ding isang espirituwal na katawan. Ito ay isinulat sa 1 Cor. 15:45-49:

“Gayon din naman nasusulat, Ang unang taong si Adan ay naging kaluluwang buhay. Ang huling Adan ay naging espiritung nagbibigay buhay.  Bagaman ang ukol sa espiritu ay hindi siyang una, kundi ang ukol sa lupa: pagkatapos ang ukol sa espiritu. Ang unang tao ay taga lupa na ukol sa lupa: ang ikalawang tao ay taga langit. Kung ano ang ukol sa lupa, ay gayon din naman silang mga taga lupa: at kung ano ang ukol sa langit ay gayon din naman silang taga langit. At kung paanong tinaglay natin ang larawang ukol sa lupa, ay tataglayin din naman natin ang larawang ukol sa langit.”

Makalupa ako na kagaya ninyo. Isinilang ako mula sa aking mga magulang na mula sa makasalanang lahi ni Adan, ngunit nang ako ay lumabas sa bundok na iyon na matagumpay, dala ko ang imahe ng makalangit. Kaya kung bakit naaangkop akong tawaging ang Hinirang na Anak ng Ama, Hinirang na Anak ni Jesus Christ.

Ito ang katuparan ng Mga Taga-Roma 9:28: “Sapagka’t isasagawa ng Panginoon ang kaniyang salita sa lupa, na tatapusin at paiikliin.”

Dalawang bundok sa anim na taon ay isang napakaikling panahon. Isang mabilis na gawain ang Kanyang ginawa. Habang sa mga taong kanyang pinagkatiwalaan sa haba ng panahon — 2,070 taon sa Kapanahunan ng Hudyo at pagkatapos 1,935 taon sa Kapanahunan ng Simbahan — ang Ama ay gumawa ng mabilis na gawain sa akin at Kanya itong tinapos sa maikling panahon sa katuwiran. Sa anim na taon, sa dalawang bundok, ang lahat ay natupad sa akin bilang Hinirang na Anak.

Bakit narito ako ngayon? Ang Juan 4:34 ay nagsabi, “Sinabi sa kanila ni Jesus, Ang pagkain ko ay ang aking gawin ang kalooban ng sa akin ay nagsugo, at tapusin ang kaniyang gawa.” Tinapos ko ba ang Kanyang gawain? Oo, tinapos ko. Hindi ako narito para sa aking sarili. Narito ako para sa makasalanang sangkatauhan. Narito ako para sa lahat sa inyo na nananatiling nasa kadiliman hanggang sa araw na isara ng Ama ang mga pintuan ng arka. Sa lahat ng nasa loob ay makararanas din ng kadakilaan ng gloripikasyon, magsimula sa Hinirang na Anak.

Hebreo 7:28 ay nagsasabi, “Sapagka’t inilagay ng kautusan na mga dakilang saserdote ang mga taong may kahinaan; nguni’t ang salita ng sumpa na kasunod ng kautusan ay siyang naglalagay sa Anak, na sakdal magpakailan man.”

Mga Taga-Efeso 2:18, “Sapagka’t sa pamamagitan niya tayo’y may pagpasok sa isang Espiritu rin sa Ama.”

ANG HARDIN NG EDEN AY NAIPANUMBALIK

Nirerekord ko ang mga yugto ng aking programang “Powerline” sa telebisyon sa Covenant Mountain Paradise Garden Eden Restored. Ito ay napakasimboliko dahil dito kungsaan ang lahat ay naipanumbalik. Ang Hardin ng Eden sa Middle East ay nawala dahil sa pagsuway ni Adan, ngunit sa pamamagitan ng pagsunod ng isang tao mula sa makasalanang lahi ni Adan, ang Hardin ng Eden ay naipanumbalik sa Malayong Silangan. Saan? Dito sa Pilipinas, sa Lunsod ng Davao, sa Tamayong, sa paanan ng Bundok Apo.

Ngayon tayo ay narito at tayo ay ginamit ng Ama upang ipanumbalik ang lahat ng bagay na binigay ng Ama sa akin, lalo na ang Kanyang lupain.

Kayo ang lupa ng Ama. Ang tunay na lupa ng Ama ay ang mga tao. Kayo ay nataniman ng binhi ng serpiente ni Satanas na si Lucifer ang demonyo na siyang nagdadala ng mga bunga sa laman. Ngayong nabunot na ang binhi ng serpente, at ang makatuwirang binhi ang naitanim sa atin, ang lahat ng mga bunga na ating dinadala ay mga bunga sa espiritu.

Ezekiel 36: 33-35: “Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sa araw na aking linisin kayo sa lahat ninyong kasamaan, aking patatahanan ang mga bayan, at ang mga gibang dako ay mangatatayo. At ang lupain na naging sira ay mabubukid, na naging sira sa paningin ng lahat na nangagdaraan. At kanilang sasabihin, Ang lupaing ito na naging sira ay naging gaya ng halamanan ng Eden; at ang sira at giba at wasak na mga bayan ay nakukutaan at tinatahanan.”

Ano ang lupa na ito? Ito ba ang lupa na ating inaapakan? Hindi, una sa lahat, ito ay espirituwal. Ang tunay na lupa ay ang tao na siyang sinalanta ni Satanas na si Lucifer ang demonyo sa pamamagitan ng binhi ng serpente.

Sa paningin ng Panginoon kayo ay nasalanta, kayo ay nawasak, walang nakatira sa inyo kundi mga ahas. Ang lahat ng mga bunga ng laman ay naninirahan sa inyo. Una Niya akong nakita at Kanya akong itinatag, Kanya akong ginawa bilang Kanyang Hardin ng Eden at pagkatapos Kanya akong pinadala upang ipanumbalik kayong lahat at kayo ay magdadala ng mga bunga ng espiritu. At iyan lamang ang mga bunga na matatagpuan sa Hardin ng Eden ng Ama.

Ito ngayon ang nagpapadakila ng Ama sa pamamagitan ng Anak. Sa Mga Taga-Corinto 15, sinabi ni Pablo, “Ang inyong espiritu muna ang maluwalhati. Ang inyong espiritu muna ang malinisan. Ang inyong espiritu muna ang mabago.”

Kapag kayo ay nagsisisi at ang bagong espiritu ay naitanim sa inyo, na siyang ang espiritu ng pagsusunod sa Kalooban ng Ama, sa kaluwalhatian, ang pagbabago na mangyayari ay magiging espirituwal muna at ang pisikal ay lalamunin ng espirituwal. Ang mortal ay lalamunin ng immortal at ang koruptible ay lalamunin ng ingkoruptible.

Ang unang yugto ay espirituwal, ang ikalawang yugto ay pisikal. Kaya ang kaluwalhatian ay mangyari ngayon. Ang bawat isa na nabinyagan at nakapagsisisi ay may bagong espiritu. Sila ay nailuwalhati sa Bagong Herusalem.

Saan kayo nailuwalhati? Sa inyong Bagong Herusalem. Ito ang lugar ng Ama. Ang Bagong Herusalem ay isang lungsod na pinaninirahan ng espiritu ng Dakilang Ama at ang mga anak na lalaki at anak na babae, na mga espiritu, at meron ding mga espiritu sa pagsusunod sa Kalooban ng Ama. Kayong lahat ngayon ay naroroon na. Ito ang arka ng ating kaligtasan, at kapag dumating na ang pagkakumpleto ng panahon, lahat ng tinawag sa espirituwal na Bagong Herusalem, ay magbabago sa pisikal. Hindi ko alam kung kailan. Alam ko ang araw, alam ko ang buwan, ngunit hindi ko alam ang taon. Alam ko kung paano, alam ko kung saan, alam ko ang kailan sa parsyal. Ngunit ang huli ay napakanakakapanabik.

Kung sabihin ng Ama, “Ang taon ay 2018.” Praise the Father! “Ang taon ay 2019.” Praise the Father! “Ang taon ay 2020.” Praise the Father! Dahil ang huling kaaway na lulupigin ay ang Kamatayan.

1 Mga Taga-Corinto 15:26:  “Ang kahulihulihang kaaway na lilipulin ay ang kamatayan.”

Kaya sa wakas ang kaluwalhatian ay mangyayari. Sasabihin ko sa lupa bye-bye. Hindi ko na iyan mararanasan. Sa sandaling maranasan ko iyan, hindi ako mananatili doon ng matagal. Sigurado ‘yan. Iyan ang patungkol sa kaluwalhatian.

Ito ang balangkas ng kaligtasan. Ang lahat ng bagay ay natapos na, nakumpleto na. Narito lamang ako nag-aantabay sa aking panahon. Habang narito ako, gagawa ako na parang ito ay mangyayari sa 1,000 taon. Ngunit mamumuhay ako sa bawat araw na parang ito ay mangyayari ngayong oras.

Tayong lahat ay napailalim sa Kalooban ng Ama. Hindi ko alam ang ministeryong itong itinalaga sa akin, hindi ko ito planado. Walang nagplano rito. Hindi ito planado ng aking mga magulang. Ito’y planado lahat ng Ama kabilang ang wakas ng wakas. Praise the Father!

 

-WAKAS-

Pastor Apollo C. Quiboloy

ANG unang misyon ng Dakilang Ama ay ang pagbawi muli sa nawala ng Nilikhang Anak –ang Sonship at ang Kingship mula sa mga kamay ni Satanas na si Lucifer ang demonyo.

Binisita ni Satanas ang Ama sa isang disyerto habang nag-aayuno ng apatnapung araw at gabi. At pinakita ng demonyo sa Kanya ang lahat ng kaharian ng mundong ito. “Ang mga ito ay ibinigay sa akin, ibibigay ko ang mga ito sa iyo. Ang kondisyon ay kailangan sumamba ka sa akin.” (Lucas 4:6-7)

Gawain na naman ito ni Satanas na si Lucifer ang demonyo. Nais niyang maipatupad ang kalooban niya sa Bugtong na Anak na ang misyon ay mabawi muli ang anumang nawala, ang Sonship at ang Kingship. Ngunit hindi nagtagumpay si Satanas. Sa bawat pagkakataon siya ay tinututulan at ang Bugtong na Anak, ang Salita na naging laman, ay binayaran ang halaga sa pamamagitan ng Kanyang pagpapapako sa krus ng Kalbaryo. Sa panahong iyan ay sinabi Niyang, “Ito ay natapos na.”

“Ito ay natapos na,” ay nangangahulugang nakuha ko na ang Sonship at ang Kingship. Ang mga ito ay dapat na maibigay sa tagapagmana.

ANG MISYON NG HINIRANG NA ANAK

Kaya ngayon ang Ama ay naghahanap mula sa makasalanang lahi ni Adan ng isang tagapagmana, ang “isa” na magmana ng Sonship at ng Kingship, dahil ito ay tunay na pagmamay-ari natin.

Wala na si Adan, kaya isa sa atin ang kuwalipikado. Sinuman na kuwalipikado ay mabibigyan ng pagkakataon na ulitin ang anumang nangyari sa Hardin ng Eden, humalili sa lugar ni Adan at ulitin muli ang buong tagpo hanggang siya ay gumamit ng kanyang kalayaan sa pagpili sa pagsunod sa Kalooban ng Ama kahit anuman ang mangyayari.

At ang taktika ni Satanas ay pareho lang gaya ng dati.

“Ibibigay ko ang lahat ng ito basta sambahin mo ako.” (Lucas 4: 6-7)

“Ibigay ko ang lahat ng ito –kayamanan, popularidad, hangga’t pinapangaral mo ang Holy Three.”

“Basta sambahin mo ako…” ang kahulugan ay magpapasailalim kayo sa aking paglinlang. Hindi kayo susunod at mangako sa inyong sarili sa Tipan, o sa mga Salita. Gagamitin ninyo ito, gamitin ang Kanyang Pangalan, gamitin ang Kanyang mga Salita, ngunit huwag mangako dito sa pamamagitan ng pagsunod dito sa pamamagitan ng pagsisisi at sabihing, ‘Hindi ang aking kalooban, ngunit ang Inyong Kalooban ang magaganap, Ama.’ Huwag sabihin iyan! Magagawa ninyo ang lahat huwag lang ang pagsalita ng katotohanan. Magagawa ninyo ang lahat, huwag lang sa Kalooban ng Ama. Maaari kayong mag-speak in tongues, gumawa ng mga himala, idalangin ang mga maysakit, mangaral, mag-Bible study, dalhin ang mga Bibliya, kahit limang Bibliya kung kaya ninyong bitbitin. Mag-Bible study dito, Bible study doon. Bago maglaro ng golf, mag-Bible study muna. Pagkatapos maglaro ng golf, mag-Bible study. Bago kumain, Bible study muna. Pagkatapos kumain Bible study na naman. Bago matulog, Bible study. Kapag gumising, Bible study. “Kailan pa man ay hindi nakararating sa pagkaalam sa katotohanan.” (2 Timoteo 3:7)

At ‘yang lahat ay hinggil sa Simbahang Kapanahunan. Itong lahat ay ang pagpapakilala sa Simbahang Kapanahunan.  Hindi ba ito tama, mga tao nasa Simbahang Kapanahunan? Hindi ba ako nagsasabi ng katotohanan? Hindi ba kayo mga mapagkunwari? Ginamit ninyo ang Kanyang mga Salita ngunit hindi sinunod ang mga ito. Mas sinunod pa ninyo ang Holy Three kaysa Holy One. At kapag ipinangaral ko ang Holy One at itatag ang kautusan ng Dakilang Ama, itatag ang Kanyang Kalooban dito sa mundo, ano ang ginawa ninyo sa akin? Tinawag ninyo ako sa lahat ng uri ng mga pangalan. Inakusahan ninyo ako sa maraming mga bagay. Gumawa kayo ng maraming masamang bagay at pagkatapos ay idinikit niyo ito sa akin. Kagaya ng sa internet, kinuha ninyo ang larawan ng demonyo at idinikit ito sa aking mukha. Iyan ang inyong kasalanan. Ngunit kahit anuman ang gagawin ninyo, narito ako upang itatag ang Kalooban ng Ama sa sangkatauhan kahit anuman ang mangyayari, dahil ito ay Araw para sa Panginoon.

Nang una kayong pinili, hindi ninyo ginawa ito at kayo ay nabigo. Pagkatapos ang paghirang ay dumating sa akin. Ako ay hinirang para dito. Ako ay itinalaga, tinawag, “isa” na nailigtas sa kasalanan na naging Anak ng Panginoon, sa katuparan ng Pahayag 21:7: “Ang magtagumpay ay magmamana sa lahat ng mga bagay na ito” –ang Sonship at ang Kingship – “at ako ay magiging Anak Niya, and Siya ay magiging aking Panginoon.”

At ako ay nanagumpay. Hindi na ako ang  Panginoon ngayon. Ang espirituwal na rebolusyon sa wakas ay nagpapawakas sa pamumuno ng binhi ng serpente dahil ang Panginoon na ngayon ang nasa trono sa isa sa mga miyembro ng makasalanang lahi ni Adan.

Sa pamamagitan ng pagtalima ng “isa,” itinatag ng Ama ang Kanyang pamamahala sa “isa” na yan. Ang Panginoon ngayon ay ang Panginoon at Siya na ngayon ang Hari sa “isa” na ito mula sa makasalanang lahi ni Adan na siyang magsisimula sa pagkalaglag sa pamamahala ni Satanas na si Lucifer ang demonyo dito sa mundong ito ngayon. At Kanya akong ipinadala sa buong mundo.

Ang aking misyon bilang hinirang ng Anak ay ang pagmamana sa lahat ng mga bagay. At ngayon ay nasa akin ang Sonship at ang Kingship.

Bago ko ito naangkin, binisita ako ni Satanas na si Lucifer ang demonyo sa bundok (Tamayong) na iyan ng limang taon at sa bawat hakbang ay sinabi niya sa akin, “Walang silbi ang pagsunod sa Kalooban ng Ama. Tingnan mo, kumakain ka ng mga saging; iniwan ka ng lahat ng tao, inuusig ka ng lahat, wala ka man lang kahit isang metro kuwadradong lupain. Ikaw ay inihagis kung saan ka ngayon. Ito ba ang halaga ng pagsusunod sa Kalooban ng Ama? Bumalik sa akin. Ipadadala kita sa Amerika. Ipakakasal kita sa isang magandang babaeng Amerikana, ang iyong kasintahan. Bibigyan kita ng mga pribilehiyo, popularidad, at pera. Tingnan ang sarili mo sa pagsusunod sa Kalooban ng Ama, ano ang napapala mo? Wala!”

At sinabi ko sa demonyo, sa bawat hakbang, “Ang aking puso ay buo na, ang aking isip ay nakapagpasya na. Hindi mo ako mahikayat na bumalik. Kung mamatay man ako dito, mamamatay ako. Ngunit, mamamatay akong sumusunod sa Kalooban ng Ama kahit anuman ang mangyayari.”

Kung kaya, humalili ako sa lugar ng aking mga unang magulang na si Adan. Sa kamusmusan, hindi ako nahulog kung saan siya nahulog. Nagpapatuloy ako kasama ng aking maliit na kaalaman at sa aking kamusmusan patungkol sa Kalooban ng Ama, at sasabihin ko, “Ang Ama ang tumawag sa akin. Hindi ko kailangang unawain ang lahat ng bagay, Ama, ngunit susunod ako sa inyo.” Pagkatapos dinagdagan niya ng kaalaman sa kaalaman, pagkaunawa sa pagkaunawa sa Salita ng Dakilang Ama, hanggang matapos ang aking daan sa Tamayong, hanggang sa lahat ay naitatag sa Anak at hanggang sa paglago sa espiritu ay dumating. Pagkatapos naging kuwalipikado ako, hindi bilang isang alila, kundi bilang Anak, ang inangking anak. Dahil pinili ko na sumunod sa Kanya sa lahat ng daan. Ito ang aking pagpili.

 

(itutuloy…)

Pastor Apollo C. Quiboloy

GAGAMIT din ang Ama ng makasalanang tao upang isagawa ang kaligtasan sa pamamagitan ng pagligtas ng isa sa atin. Una, “sa pamamagitan ng pagtalima ng isa, ang lahat ay maliligtas, sa pamamagitan ng pagsuway ng isa, lahat ay makasalanan.” Iyan ang pamantayan ng kaligtasan.

ANG PAMANTAYAN NG KALIGTASAN

Nagpasalamat ako sa Ama, nang Kanya akong hinirang, ako ang humawak at pumalit sa posisyon ni Adan, ang ating unang magulang sa laman. Pagkatapos ang hardin ay nailikha, ang lugar kungsaan ang hindi natapos na gawa mg tao ay nagpapatuloy, at ito ay nangyari sa malayong  Silangan, sa Tamayong, sa paanan ng Mt. Apo.

Kinakatawan ko ang buong sangkatauhan nang naroon ako. Kinakatawan ko kayong lahat; rasa man kayo nanggaling, kayo ay kasali. Kung nabigo ako doon at hindi ko nagamit ng mabuti ang kalayaan ng pagpili sa pagtalima sa Kalooban ng Ama, wala kayo dito ngayon na nakikinig sa akin. Tayo ay mananatili sa kadiliman at naghahanap pa ng tunay na kaligtasan, na siyang lubos na hinahangad ng ating kaluluwa.

Ngunit maaari tayong gawing makuntento ng relihiyon at maaari tayong maniwala na ang lahat ng bagay ay tama. Ang lahat ng bagay ay hindi tama kapag kayo ay namatay at matatagpuan ang sarili na nagpapahilata sa apoy ng impiyerno; doon na lamang ninyo malalaman. Ngunit ang relihiyon ay ang inakalang makagagamot sa kanser ng lipunan ng tao, na tinatawag na serpent seed o binhi ng ahas, ngunit wala itong nalutasan.

Ang Ama, gaya ng sinabi ko, ay gagamit sa isa sa atin na mula sa makasalanang rasa ni Adan, at ito ay sa kaalaman ng Ama kung sino ang taong iyon. Kagaya ng aking nakikita, unang dumating ang Kapanahunan ng Simbahan bago sa akin sa matagal na panahon. Ito ay nagsimula libo-libong taon na ang nakararaan, noong 70 AD at saan kayo noong 70 AD? Saan ako noong 70 AD? Wala pa nga ako sa alaala noong 70 AD, ngunit sa isipan ng Ama, naroroon na ako.

Kaya Kanyang sinabi, “Bago kita inanyuan sa tiyan ng iyong ina, ng iyong mga magulang. Tinawag na kita.”

Kahit ang aking ina ay hindi pa naroroon sa panahong iyon. Kahit ang ina ng aking ina at sa mga nakaraan pang henerasyon, hindi pa naroroon sa panahong iyon. Ngunit sa isipan ng Ama, tayo ay naroroon na. Kahit dalawang libong nakararaan, nang Siya ay nasa krus, “Kanyang nakita ang Kanyang binhi…” Masaya Siya sa iisang binhi lamang. “Nakita Niya ang Kanyang binhi…” na kumakatawan sa laman ng isang makasalanang rasa ni Adan, na siyang pokus ng tunay na kaligtasan; at ang “isang” iyon ay maliligtas at makauunawa sa kuwento ng kaligtasan at sa huli ay tatanggapin ito sa kanyang kalayaan sa pagpili.

Kahit na nauunawaan ninyo ang lahat, kahit na naihayag na sa inyo lahat, kapag inyo itong isantabi ang anuman o ang lahat, walang mangyayaring kaligtasan. Kaya kailangan ninyong magdesisyon sa bawat panahon, at sa bawat panahon naroroon si Satanas, lalo na kung may isang bagay kayong hindi mauunawaan at ipapagamit niya sa inyo ang inyong karnal, at natural na pag-iisip. Dahil iyan ay natural sa tao. Kapag ang isang tao ay hindi mauunawaan ang isang bagay, kanya itong itakwil. Tinatakwil ng mga tao ang mga bagay na hindi nila mauunawaan dahil ginagamit nila ang kanilang limitado at natural na pag-iisip.

Ngunit binigyan ako ng Ama ng handog ng pananampalataya. Ang handog ng pananampalataya ay nangangahulugang, “Hindi na kailangang ipaliwanag ninyo Ama sa akin. Alam ko na galing ito sa Inyo. Hindi ko kailangang unawain muna ito. Kailangan ko lang na paniwalaan ito.” At ito ang aking ginawa na nagbigay ng kaibahan.

Kaya narito ako ngayon. Kung saan sila ay nabigo, doon ako nagtagumpay. Wala sa mga kapahayagang iyon ang nahulog sa lupa; natanggap ko ang lahat ng ito. Nauunawaan ko man o hindi, walang anuman iyan sa akin. Sabi ko, “Huwag mag-alala sa akin Ama, dahil mabigo man sa akin ang aking isipan, mabigo man ang aking isipan na unawain ang anuman sa Iyong Kalooban ay dahil ang Inyong pag-iisip ay mas nakakahigit sa aking isipan.Kagaya ng layo ng langit sa ibabaw ng mundo, ang kaisipan ng Panginoon.”

Kaya kailangan kong gamitin ang pananampalataya upang makakaya kong tanggapin ang Kanyang mga kapahayagan sa maikling panahon lamang. Sa limang taon, lahat ng ito ay nakumpleto.

ANG MISYON NG HINIRANG NA ANAK

Ang Bugtong na Anak ay dumating, ang ating Dakilang Ama ang Panginoong Hesu-Kristo sa Hentil na kapanahunan, na siyang Salita na naging laman. “Nang pasimula siya ang Verbo, at ang Verbo ay sumasa Dios, at ang Verbo ay Dios.” (Juan 1:1)

Sa Lumang Tipan, ang Salita ay naging laman, pagkatapos ang Espiritu na siyang lumikha ng laman ay naging Ama. Ang Espiritu ay naging Ama, ang Salita ay naging Anak, kaya meron tayong Ama at Anak. Iyan ang Espiritu at Salita. Ang Salita ng Panginoon ay ang Kanyang Anak. Pagkatapos Kanyang nilagay ang Salita sa laman, na kagaya natin, upang ito ay magkakahawig sa atin at manirahan na kagaya sa atin, makipag-usap sa atin. Ito ang kalahi na uri ng pagliligtas upang tayo ay maiuuri. Hindi ninyo maiuuri ang kaligtasan sa isang kabayo, o ng isang kalabaw na nagsasalita. Isipin nalang ang isang aso na nakaupo at nagsasalita sa inyo sa anumang sinabi ko sa inyo at kayo ay isang tao.

Kaya ginawa Niya ang sarili na maging laman. Ang espiritu at Salita sa Lumang Tipan ay naging Ama at Anak sa Bagong Tipan. Kaya sinabi ng Anak, “Ako at ang aking Ama ay iisa,” (Juan 10:30), malinaw na sinasabing, “Ang Salita at ang Espiritu ay iisa.”|

Ano ang misyon ng ating Dakilang Ama sa Mateo 1:18-21?

Makikipaghiwalay na sana si Jose mula kay Maria, ngunit ang anghel ay lumitaw sa kanya sa isang panaginip sa gabing iyon at nagsabi, “Jose huwag humiwalay kay Maria dahil ang nasa sinapupunan niya ay sa Espiritu Santo. Ito ay sa Panginoon.”

Kaya ang Panginoon ang Ama ng katawan na iyan, hindi isang tao. Hindi kagaya ng doktrina ng mga taong ito sa Simbahang Kapanahunan, ang gawa sa taong doktrina na nagsasabing, “Si Hesus ay tao lamang. Kung siya ay Panginoon bakit siya nagdudusa sa krus?”

Isipin na lamang, hindi nga nila mauunawaan iyan at akala nila na sila ay napakatalino at intelihente. Kung ang inyong Panginoon ay napakalimitado, bakit nagtitiwala kayo sa kanya? Kung ang inyong Panginoon ay hindi magiging isang tao, paano kayo magtitiwala sa Kanya? Magagawa Niya ang lahat ng bagay na nais niya. Siya ay Panginoon.

 

(itutuloy…)

Ni: Pastor Apollo C. Quiboloy

BAWAT kuwento ay may simula at may katapusan. Mayroong una at huling kabanata ng bawat aklat. Palaging mayroong pagsilang, at palaging mayroong kamatayan.

Ganoon din ang kuwento ng kaligtasan. Mayroong may akda at taga sakdal ng ating pananampalataya. Siya ang una, ang huli; Ang Alpha at Omega, ang simula at ang wakas.

Dito nabigo ang Simbahang Kapanahunan, dahil patuloy at patuloy pa rin sila sa kanilang pag-aaral sa Bibliya at pangangaral na hindi kailan man nakararating sa katapusan ng istorya ng kaligtasan.

Sinabi sa atin ni Apostol Pablo patungkol dito sa 2 Kay Timoteo 3:7: “Na laging nagsisipagaral, at kailan pa man ay hindi nakararating sa pagkaalam ng katotohanan”.

“Laging nagsisipag-aral” –palaging nagba-Bible study, palaging nangangaral, pero paikot lang nang paikot at mistulang walang malinaw na patutunguhan kung saan ang tao hahantong kapag sinusunod nito ang istorya ng kaligtasan.

Sapat na para sa mga Simbahang Kapanahunan na magsabi, “Kapag tinanggap ninyo Siya bilang tagapagligtas, kayo ay ligtas na,” at iyan lang! Ngunit anong napupulot ninyo mula sa Kasulatan patungkol sa Kanyang mga salita na siyang binigay ng Ama sa atin sa Bagong Kautusan, Bagong Tipan, sa Bagong Kasunduan, hindi ito sumatsat at tumugma sa anuman ng kanilang sinabi.

Kaya ang Simbahang Kapanahunan ay nasa kalituhan ngayon at mistulang hindi nila ito malutas kahit na ito’y kanilang susubukan. Galing na ako doon, kayong lahat ay galing na doon sa Simbahang Kapanahunan.  Ngunit, ngayon nalalaman na natin ang hinggil sa ating sinasabi dahil ang Ama ay may awa at kahabagan sa atin. Siya ay nadulot at nagbigay sa atin ng isang Hinirang na Anak na siyang hinirang ng Ama sa lahat ng bagay at siyang katapusan at katuparan sa anumang sinulat sa Kasulatan. Ako ang modelo at ang natapos na produkto ng kaligtasang iyan.

 

ANG KALIGTASAN

Dito sa Kaharian ng Panginoon sa lupa hindi ninyo kailangang mag-aral ng walang hanggan. Maaari na ninyo ngayong malaman, simula sa umpisa hanggang sa wakas kung ano ang hinggil sa kaligtasan. Narito na tayo sa ministeryong ito sa lahat ng mga panahong ito. Makikita na ninyo ang nawawalang karugtong sa malaking larawan ng kaligtasan kung saan, bago ito mangyari, ay nag-iiwan sa inyo ng ganap na kalituhan. At hinayaan niyo lang ito dahil tumiwala kayo sa anumang pinakain sa inyo ng relihiyon at tinanggap ninyo lamang ito, lahat ng ito, na hindi hinahanap ang tunay na katotohanan.

Ngunit gaya ng sinabi ko, ang kahabagan ng Ama at ang pag-ibig ay walang katapusan para sa tao. Hindi Niya tayo iiwan sa isang estado ng ‘pagiging waglit na walang pag-ibig Niya’ ngunit Kanya tayong natagpuan, ibinalik tayo at ibinalik tayo sa dati ng kanyang layunin at intensyon na mayroon Siya sa atin mula sa simula. At nagpasalamat ako sa Ama dahil ang Kanyang mga mamamayan sa Kaharian, lahat ng mga naliwanagan ay nalalaman ang pagkakumpleto ng katotohanan ng kaligtasan na kanilang nakamit.

Ngunit sa mga nanatili pa roon sa Simbahang Kapanahunan, ang panahon ng kalituhan, maling interpretasyon, at maling pagsalin ng kaligtasan. Sinabi rin ni Pablo na napatotohanan niya ang kanilang rekord, dahil ito ang kanilang inimpukan para sa kaligtasan –kanila ring sinanay ang kaloob ng espiritu, mayroon din silang mga relihiyong ito na gumagamit sa Salita ng Panginoon, ginagamit ang pangalan ng Panginoon, at ang mga tao ay naniniwala rin sa kanila, at mayroon silang malawak na tagapagsunod –inisip nila na ito ang ganap na makapagliligtas sa kanila.

Ngunit sinabi ni Pablo sa Taga-Roma 10:2-3: “Sapagka’t sila’y pinatotohanan ko na may mga pagmamalasakit sa Dios, datapuwa’t hindi ayon sa pagkakilala. Sapagka’t sa hindi nila pagkaalam ng katuwiran ng Dios, at sa pagsusumakit na maitayo ang sariling kanila, ay hindi sila napasakop sa katuwiran ng Dios.”

Hindi tayo maaakusahan ng ganyan sa Kaharian dahil ang inihayag ng Ama ang lahat sa atin at hiniwalay ako sa isang bundok sa Tamayong ng 5 taon upang malalaman ko lamang na ang Kanyang katuwiran ay siyang tatayo sa walang hanggan.

Hindi Niya ako hinayaang madistorbo sa mga boses na nasa labas habang naroroon ako. Hindi ako pinayagang magbasa ng mga dyaryo, manood ng telebisyon, makinig ng radyo, walang balita mula sa labas. Tanging ang langit lamang na nasa taas ko ang bukas at lahat na nanggagaling doon ay namumula sa Dakilang Ama kaya hindi ko kailangan na mag-alala na baka si Satanas ang nagsasalita sa akin dahil naresolba na iyan sa aking Kitbog, na ang Ama ang siyang tumawag sa akin nang sinunod ko ang boses Niya. Kaya ang langit sa itaas ko ay bukas at hindi ko kailangang mag-alala na anumang kapahayagan na manggagaling sa bukas na langit na iyan ay galing kay Satanas.  At ngayon ay inihatid ko ito sa buong sanlibutan ngayon. Ito ay tunay na katuwiran ng Dakilang Ama na isinulat sa tipan, isinulat sa kasunduan na pinababayaan ng Simbahang Kapanahunan.

Inakusahan din sila ang Dakilang Ama nang Siya ay dumating bilang isang Bugtong na Anak 2,000 taong nakalilipas. Sinabi Niya, “Mabuti ang pagkahula ni Isaias tungkol sa inyong mga mapagimbabaw, ayon sa nasusulat, Ang bayang ito’y iginagalang ako ng kaniyang mga labi, Datapuwa’t ang kanilang puso ay malayo sa akin. Datapuwa’t walang kabuluhan ang pagsamba nila sa akin, Na nagtuturo ng kanilang pinakaaaral ng mga utos ng mga tao. Nilisan ninyo ang utos ng Dios, at inyong pinanghahawakan ang sali’t saling sabi ng mga tao”. (Marcos 7:6-8; Romans 10:2-3)

Ang tradisyon na ipinasa sa atin ay sumakop sa lahat ng mensahe ng pangako na ipinangako sa tao, na siyang dinala sa atin ng Dakilang Ama na si Jesus Christ 2,000 taong nakalilipas. Ngunit itong lahat ay isinantabi. Hindi natin nalalaman ito at kapag mangyaring nabasa natin ang patungkol nito, ito ay walang pangil, ito ay walang kapangyarihan. Ano ang mayroon sa Simbahang Kapanahunan, anong mayroon sila bilang kapangyarihan na hahawakan ng mga tao at para sa mga tao na magiging tapat nito, ay ang kanilang doktrinang gawa ng tao. Ang mga ito ay gawa ng tao, kung gayon, saan ang Salita ng Ama? Pinangaral nila ang hinggil dito ngunit hindi nila ito isinabuhay. Itong lahat ay isang pagpapaimbabaw at isang palabas lamang para sa kanila na pag-uusapan ang hinggil sa mga salita na walang silang pangako na tuparin. Kaya sila ay inakusahan sa Marcos 7:6-8 at sa Taga Roma 10: 2-3 hinggil diyan. Nagpapatunay na ang binhi ng ahas ang siyang may gawa.

ANG PAGLUKLOK  SA KALOOBAN NG AMA

Ang kalooban ng tao ang laging nasusunod. Ang kalooban ng tao ang laging naluloklok. Nang tinawag Niya ako at pinagkatiwalaan ng ministeryo ng Kaharian, nagsimula ang rebolusyon sa Kaharian. Nagsimula ang pagpapabagsak ng binhi ng ahas ni Lucifer na siyang bumago ng Panginoon sa atin. Nais ni Lucifer, na palitan ang Panginoon sa langit, ngunit hindi siya nagtagumpay, kaya ginawa niya tayong kapalit sa pamamagitan ng pagsunod sa ating kalooban, upang tayo ay mga panginoon na kagaya Niya, na interpretahin ang mabuti at masama na naaayon sa atin.

(itutuloy…)